| |
Moji prvi potezi kreću lagano; polaskom u
osnovnu školu.
Uz oca, koji mi je pokazivao kretanje figura,
ljubav prema šahu je rasla...
Kao srednjoškolac, sam sa drugarima često
ostajao do ujutro igrajući šah,
a u vojsci šah mi je bila glavna zanimacija.
učešće na Otvorenim
prvenstvima Niša devedesetih godina
Tek sam sa prvim
fakultetskim danima, počeo da učim; otvaranja i
završnice.
Počeo sam da kupujem I čitam šahovsku literaturu.
Moj kolega sa fakulteta Goran Janković i ja, u
toku studija, nastupamo kao čisti amateri na
otvorenom prvenstvu Niša i osvajamo II
kategoriju.
Kasnije smo bili osnivači Šahovskog kluba Čegar
iz Donjeg Matejevca, koji je ubrzo prestao sa
aktivnostima. Kasnije smo osnovali Šahovski klub
Medijana,
a najveći broj članova kluba su bili učenici
Osnovne škole Dušan Radović.
Glavna delatnost kluba je bila popularizacija
šaha među učenicima i organizovanje turnira za
njih.
Prvaci Srbije, školska 2004/5.
godina, Vrnjačka Banja
Aleksandar Đorđević, Tričković Vladimir, Matija
Cvetković i Mihailo Krstić
Da nije mojih sinova,
verovatno bi i šah kao i mnogo toga kod mene
otišao u drugi plan. Sinovi su osvajači medalja
u svojim kategorijama na gradskom, regionalnom i
državnom nivou.
Predsednik sam Šahovskog kluba Car Konstantin i
šahovski sudija. Nosilac sam titule majstorskog
kandidata; bez rejtinga. Potpredsednik sam
Gradskog šahovskog saveza i član Upravnog odbora.
Bio sam član UO Gradskog šahovskog saveza
2003-2007.
i UO regionalnog šahovskog saveza 2004-2008.
II mesto u Srbiji, školska 2003/4. godina
Vladimir Tričković, Matija Cvetković, Aleskandar
Đorđević i Miša Vujičić
Borba za šah i njegovo pravo mesto u društvu još
traje. Smatram svojim velikim uspehom da sam
zajedno sa svojim prijateljima, uspeo da šah
vratim tamo gde i pripada - u škole.
povratak
|
